Het leven in Senga Bay
10 November 2014 | Malawi, Salima
Dag allemaal!
Inmiddels is het weer geruime tijd geleden dat ik een blog heb gepost, dus tijd voor een update!
Inmiddels ben ik betrokken in het home-based care programma van de kliniek, waarbij ik regelmatig chronisch zieke patienten bezoek. De meeste patienten die ik bezoek hebben in het verleden een beroerte doorgemaakt, en 2 patienten zijn aangedaan nadat ze een meningitis hebben doorgemaakt. Twee patienten bezoek ik elke week, soms samen met een andere vrijwilliger. Deze patienten doen weinig tot niets op een dag, zitten de hele dag binnen en zien bijna niemand en zijn zelf ook erg passief. Doordat ze nu elke week bezocht worden en wat prikkels krijgen doordat we bijvoorbeeld even met ze naar de markt gaan, beginnen beide patienten nu al meer op hun omgeving te reageren, super mooi om te zien! Ook de naaste omgeving van de patienten is hierover erg enthousiast.
De meeste andere patienten bezoek ik ongeveer een keer in de twee a drie weken. Bij deze patienten probeer ik te kijken hoe ik hen kan helpen door middel van kleine aanpassingen in en om het huis en bij de patient. Verder werk ik een aantal ochtenden op de poli van de kliniek, waarbij ik me o.a. bezig houd met tracen van patienten met een hoge bloeddruk. Veel mensen hier hebben een verhoogde bloeddruk (en daardoor o.a. een verhoogde kans op een beroerte) maar van de meeste mensen is dit niet bekend en blijven hier om deze reden mee door lopen.
Verder help ik mee met het verstrekken van medicijnen en help ik mee met andere hand en span diensten zoals het vouwen van pillenzakjes (is interessanter dan het klinkt omdat dit mij de gelegenheid geeft om uitgebreid te socializen met mijn Malawiaanse collega's).
Naast het werken op de kliniek heb ik in de weekenden genoeg tijd om leuke dingen te doen. Zo ben ik twee weken geleden naar een klein safaripark. Hier heb ik onder andere zebra's en veel herten (en een verdwaalde struisvogel) gespot. De giraffes lieten zich helaas niet zien.
Verder staat de kliniek vlakbij Lake Malawi waar goed afkoeling te zoeken is. Erg aangenaam, want ik bevind me in het warme seizoen en de temperatuur blijft oplopen! Na 17.00 uur wordt het echter afgeraden om daar te zwemmen ivm gevaar voor nijlpaarden. Verder is er een hotel met zwembad in de buurt, in het zwembad kan tegen een kleine vergoeding (ook na 17.00) gezwommen worden.
Dan krijg ik nog regelmatig de vraag wat ik hier toch op het menu heb staan.. 's Morgens en 'smiddags is dat vooral (droog) brood met pindakaas, en 's avonds vaak een zelfgebrouwen maaltje. Vaak is het kijken welk soort groente en vlees er te krijgen is en daar wordt dan vaak wel creatief mee omgegaan:) Verder zijn er hier de meer traditionele maaltijden: Chambo, een vis die hier in het meer veel voorkomt, en erg goed smaakt! Butterfish (ook erg lekker). Verder veel kip, rijst en groenten. De Malawianen eten ook vaak nsima, dit is een soort maisdeeg wat bij de groente/vlees kan worden gegeten. Zelf vind ik dit wat minder een succes, omdat er weinig smaak aan zit.
Voor nu stop ik er weer mee, zal proberen snel weer een blog te schrijven!
Heel erg bedankt trouwens voor alle leuke berichtjes, leuk om te merken dat veel mensen zo meeleven!
Liefs, Suzanne
Inmiddels is het weer geruime tijd geleden dat ik een blog heb gepost, dus tijd voor een update!
Inmiddels ben ik betrokken in het home-based care programma van de kliniek, waarbij ik regelmatig chronisch zieke patienten bezoek. De meeste patienten die ik bezoek hebben in het verleden een beroerte doorgemaakt, en 2 patienten zijn aangedaan nadat ze een meningitis hebben doorgemaakt. Twee patienten bezoek ik elke week, soms samen met een andere vrijwilliger. Deze patienten doen weinig tot niets op een dag, zitten de hele dag binnen en zien bijna niemand en zijn zelf ook erg passief. Doordat ze nu elke week bezocht worden en wat prikkels krijgen doordat we bijvoorbeeld even met ze naar de markt gaan, beginnen beide patienten nu al meer op hun omgeving te reageren, super mooi om te zien! Ook de naaste omgeving van de patienten is hierover erg enthousiast.
De meeste andere patienten bezoek ik ongeveer een keer in de twee a drie weken. Bij deze patienten probeer ik te kijken hoe ik hen kan helpen door middel van kleine aanpassingen in en om het huis en bij de patient. Verder werk ik een aantal ochtenden op de poli van de kliniek, waarbij ik me o.a. bezig houd met tracen van patienten met een hoge bloeddruk. Veel mensen hier hebben een verhoogde bloeddruk (en daardoor o.a. een verhoogde kans op een beroerte) maar van de meeste mensen is dit niet bekend en blijven hier om deze reden mee door lopen.
Verder help ik mee met het verstrekken van medicijnen en help ik mee met andere hand en span diensten zoals het vouwen van pillenzakjes (is interessanter dan het klinkt omdat dit mij de gelegenheid geeft om uitgebreid te socializen met mijn Malawiaanse collega's).
Naast het werken op de kliniek heb ik in de weekenden genoeg tijd om leuke dingen te doen. Zo ben ik twee weken geleden naar een klein safaripark. Hier heb ik onder andere zebra's en veel herten (en een verdwaalde struisvogel) gespot. De giraffes lieten zich helaas niet zien.
Verder staat de kliniek vlakbij Lake Malawi waar goed afkoeling te zoeken is. Erg aangenaam, want ik bevind me in het warme seizoen en de temperatuur blijft oplopen! Na 17.00 uur wordt het echter afgeraden om daar te zwemmen ivm gevaar voor nijlpaarden. Verder is er een hotel met zwembad in de buurt, in het zwembad kan tegen een kleine vergoeding (ook na 17.00) gezwommen worden.
Dan krijg ik nog regelmatig de vraag wat ik hier toch op het menu heb staan.. 's Morgens en 'smiddags is dat vooral (droog) brood met pindakaas, en 's avonds vaak een zelfgebrouwen maaltje. Vaak is het kijken welk soort groente en vlees er te krijgen is en daar wordt dan vaak wel creatief mee omgegaan:) Verder zijn er hier de meer traditionele maaltijden: Chambo, een vis die hier in het meer veel voorkomt, en erg goed smaakt! Butterfish (ook erg lekker). Verder veel kip, rijst en groenten. De Malawianen eten ook vaak nsima, dit is een soort maisdeeg wat bij de groente/vlees kan worden gegeten. Zelf vind ik dit wat minder een succes, omdat er weinig smaak aan zit.
Voor nu stop ik er weer mee, zal proberen snel weer een blog te schrijven!
Heel erg bedankt trouwens voor alle leuke berichtjes, leuk om te merken dat veel mensen zo meeleven!
Liefs, Suzanne
-
10 November 2014 - 21:59
Linda:
Lieve Suus!
Leuke doelen heb je! Je bent goed bezig mop! Mooi dat je al vooruitgang kunt zien bij enkele patiënten, moet een goed gevoel geven:) succes en nog heel veel plezier!!
Liefs Lin -
11 November 2014 - 12:54
Aad:
hoi Susan ,
Vervelen doe jij je niet dat is wel duidelijk!! Erg leuk om weer iets te horen lezen van jou.
Maak er nog een paar waardevolle weken van en geniet nog van de warmte zal straks wel weer wennen zijn in ons koude kikkerland!!!!
Groetjes,
Jan en Aad -
12 November 2014 - 10:26
Laura:
Ha lieve vriendin
leuk om te lezen !! van alles te doen voor je dus ! en ook leuk dat je resultaten ziet. zet m op met alles:) nog even en dan komen je ouders langs :)
als je in Nederland bent zal je wel heeel erg genieten van een lekker vers broodje:)
Tot spreeks:)
Liefs Laura -
14 November 2014 - 11:49
Dianne:
Hoi Suzanne,
Leuk om je blog te lezen! Fijn dat de patiënten die je bezoekt al vooruitgang boeken. En leuk dat je al op safari bent geweest! En als het zo warm is een zwembad in de buurt echt heerlijk. Hier in NL is het herfst, nat, mistig en fris, dus geniet van het mooie weer! En ik hou je blogs in de gaten :)
Groetjes van ons! -
20 November 2014 - 19:02
Christa:
Hey Suzanne,
Leuk om je update te lezen!
Tof dat je je nuttig kunt maken en daarnaast nog tijd hebt om leuke dingen te doen.
Geniet ervan!!
Liefs -
21 November 2014 - 20:00
Oma Ophorst:
Zo ver weg en toch dichtbij.
Leuk om te lezen en te zien.
Kom maar snel terug, ik ben erg nieuwsgierig naar de verhalen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley